OMG!

AMAN TANRIM!
BOSLUK
I applied for my dream job about 2 weeks ago and I've been stressing about it ever since. I've been borderline OCD with my mail-checking and phone-grabbing. I was thrilled that they called me for an interview! I was even more thrilled when they called me for a second interview! And guess what, I GOT IT! Yes, I did the victory dance (which pretty much looks like a witch belly dancing gleefully around a boiling cauldron) and a tam-tam victory tune of my own. People, do the visualizing thing, it really works. This will be my first job ever, and I can't even believe such a dreamy position for a product designer was even available in Turkey, let alone me getting it. Now excuse me, I have more dancing to do, and also a lot of wardrobe planning since I have worn my only two work-appropriate outfits for the interviews, lol. I wish everybody a hundred times more of the happy state I'm in now :)
BOSLUK
Rüyalarımın işine yaklaşık 2 hafta önce başvurdum, o zamandan beri stresten kendi kendimi yemekteyim. Hatta 10 dk.'da bir e-maillerime bakma ve telefona koşma gibi davranışlarım sınırda obsesif kompulsif niteliğe ulaştı. Dolayısıyla beni görüşmeye çağırdıklarında havalara uçtum! Akabinde ikinci görüşmeye çağırmaları ise hem stres seviyemi hem de sevincimi ikiye katladı. Veee sonunda bugün: İŞİ ALDIM! Evet, zafer dansı yaptım (ki bu dans bir cadının fokurdayan kazanının etrafında neşe ile göbek dansı yapmasını andırıyor) , ve tabii kendi uydurma tam-tam zafer müziğimi de. Bu ilk işim olacak, Türkiye'de bir ürün tasarımcısının rüyalarını süsleyecek böyle bir işin varlığına inanmakta bile güçlük çekerken böyle bir işe sahip olduğum için şükürler olsun. Şimdi izin verirseniz biraz daha dansetmem ve kendime bir tasarımcıya yakışır bir iş gardrobu planlamam gerekiyor :) Herkese şu an yaşadığım mutluluğun binlerce katını diliyorum :)