{scroll down for English}
Yazdığım uzun yazıyı okumaya zaman ayırdığınız, hiç bir çıkarınız olmaksızın beni ilgilendiren bir konu üzerine kafa yorduğunuz, deneyimlerinizi, düşüncelerinizi paylaştığınız için ne kadar teşekkür etsem az. Yorumlar geldikçe anlatamayacağım derecede duygulandım ve bir blog yazıyor olmanın meyvelerini topladığımı ilk defa bu kadar yoğun olarak farkettim. Biraz yabani bir insan olduğum için kendimi bir yerlere, bir gruba ait hissetmekte hep zorlanmışımdır, sayenizde bu ufak blog yazarları/okurları topluluğunda bir yerim olduğunu hissettim :)
Yorumlarınız kararımı doğrudan etkiledi. Bazıları derhal uygulayabileceğim öneriler, bazıları bu ikilemi aştıktan sonra da uzun vadede bana faydası dokunacak öğütlerdi; hepsi benim için eşit derecede değerli düşüncelerdi. Sanırım için için herkesin bir ağızdan "Ayrıl oradan, keyfine bak, hayat güzel" demesini umuyordum, en mantıklısı olmasa da en cazip görünen bu seçeneği onaylamanızı istediğimden:) Yorumlarınızı yoğurup, hepsinden birşeyler almaya çalışarak bir değerlendirme yaptığımda vardığım sonuç: Sabırlı olmalıyım, motivasyonumu kaybetmemeliyim, 1 seneyi burada doldurmalı, ancak hedeften şaşmamalı ve 1 seneyi doldurduktan sonra daha fazla burada kalmamalıyım.
Bir de ne kadar inanırsınız bilmiyorum ama anneme telefonda "kesin kararlıyım, ayrılıyorum" dedikten 10 dakika sonra gelen zam bana sanki evrenin bir işareti gibi geldi. "Az daha dur, böylesi daha hayırlı" diyordu sanki. İşaretleri okumanın, sezgilerin önemine inanıyorum ben.
Sayılı gün çabuk geçer derler, ben 3 buçuk aydan geri sayıma başlıyorum şu an. Bundan sonra da terapiste, hayat koçuna ne hacet; kafam karıştığında bana yol gösteren böyle okuyucularım olduktan sonra sırtım yere gelmez. Hepinize tekrar tekrar teşekkür ediyorum, kucaklıyorum.
I can't thank you enough for taking the time to read my previous post, putting your valuable thoughts into it, and sharing your precious experiences. I was very touched by the comments and got very emotional as I realised how you cared. I felt I was a part of the blogger community and feeling that I was collecting the fruits of blogging was priceless.
Thinking all of the comments as a whole, the message I got was that I must be patient, I must not lose my motivation, I should complete my year here, but I should not stay any longer than that and move on to something that can give me more experience in the area that I want to lead my career to.
I don't know if you believe it but there is also the case of signs. I think getting a raise 10 minutes after calling my mom to say "I am certainly quitting this week" is rather ironic, and it feels like the universe is trying to tell me to hold on just a little bit longer. I believe in the importance of intuition and keeping an eye open for messages of the universe.
So, I have 3 and a half months left here. Who needs a therapist or a life coach when I have got readers like this? Thank you all so much...
Art by Maggie Taylor.
Resimler; Maggie Taylor eserleri.
